"Ik herinnerde me mijn eigen adolescentie": François Berléand arriveert in het nieuwe seizoen van "The Replacement" met JoeyStarr op TF1

François Berléand wordt vaak de Stakhanovite van de Franse cinema genoemd, vanwege de uitgebreide filmografie van de 73-jarige acteur.

Het is heel eenvoudig: je hoeft maar een paar minuten door zijn Wikipedia-pagina te scrollen om zijn lange lijst met prestaties in de filmwereld, op het scherm en op het podium te zien.

Een cv waaraan we ook zijn deelname aan het derde seizoen van The Substitute moeten toevoegen, dat deze maandag op TF1 verschijnt en waarin hij Bernard Audoin speelt, een atypische vertegenwoordiger van de ouders, die heen en weer slingert tussen zijn eigen interesses en die van de middelbare school waar zijn kleindochter naartoe gaat.

Een instelling in Brest die een vervangende leraar Frans verwelkomt, Nicolas Valeyre, gespeeld door JoeyStarr.

"Hoewel de serie al twee seizoenen oud is, voelt het, omdat we elke keer van school wisselen, als een reset", zegt François Berléand. "Ik kende regisseur Stéphanie Murat omdat ik met haar vader, Bernard, had gewerkt. Ik had niet het gevoel dat ik op een onbekende machine terechtkwam, die al in de steigers stond."

Om de rol van Bernard Audouin te spelen, een grootvader met een groot hart die in zes afleveringen een prachtige bevrijding meemaakt, baseerde François Berléand zich op zijn dagelijkse leven als vader van een tweeling op de middelbare school.

Dompel jezelf onder in je persoonlijke geschiedenis

"Mijn dochters zijn even oud als de actrice die mijn kleindochter speelt in de serie. Ze zitten op de middelbare school, in het eerste jaar. Ik zag ze door die puberteit gaan, waarin je van een kind verandert in een groot, klein mensje. Het is een keerpunt. En toen herinnerde ik me mijn eigen puberteit, alles wat er in mijn hoofd omging," vervolgt hij.

In een prominente cast wordt François Berléand herenigd met een oude bekende: Clémentine Célarié. "We speelden samen in La Femme secrète in 1986, daarna in Le Siffleur en Le gendre idéal . Ze is al meerdere keren mijn fictieminnares geweest", lacht de acteur. "We bevonden ons allebei op vertrouwd terrein, vooral omdat ik heel ontspannen ben op de set. Ik lach constant, met een echte hang naar repetitiekomedie, dat is mijn handelsmerk."

Hoewel hij constant van toneelstuk naar film of televisieproject overschakelt, heeft François Berléand weinig terugkerende rollen op televisie gehad, met uitzondering van de briljante serie Le Bureau , een Franse bewerking van La Office . "Ik was dol op deze serie, maar we stonden op het verkeerde moment gepland, tijdens het WK van 2006, en het publiek vond er geen weg naar..." , herinnert hij zich.

Onlangs vloog hij naar Bulgarije om een ​​maf project voor Simon Astier te draaien, gebaseerd op een parodie op SWAT. "De politie heet NUS, maar wij noemen het constant NUS... het leidt tot opzettelijke, onwaarschijnlijke woordspelingen, en we moesten ons gezicht in de plooi houden tijdens de scènes, het was briljant. Tweedegraads met een repetitieve komedie waar ik dol op ben."

De Caesar in een gastenkamer

Berléand, die al sinds eind jaren zeventig acteur is, moest wachten voordat hij een acteur werd die een hoofdrol kon spelen in een succesvolle film. " Môn Ídol à Guillaume Canet was een keerpunt voor het grote publiek, maar daarvoor had ik in 2000 al een César gewonnen voor Môn Petite Business , na Sésévél d'Amor en Romance , twee belangrijke films in mijn carrière", blikt hij terug.

Zijn Caesar? Hij troont in een logeerkamer bij hem thuis. "Hij staat op de schouw in de logeerkamer, een kamer waar niemand komt of kijkt," glimlacht hij.

Vriendelijk, vrolijk, nieuwsgierig, Berléand wekt de indruk open te staan ​​voor alles en nergens bang voor te zijn. Behalve voor sequenties. "Het is het enige, theater omdat het geen vangnet heeft, dat me bang maakt. Vooral als je aan het einde van een sequentie moet ingrijpen, wanneer iedereen zijn rol perfect heeft voorgedragen, en dan kom je aan het einde van de lus en kun je alles verpesten. Kun je je de druk voorstellen?", zegt hij, en bekent dat hij onlangs de serie Adolescence op Netflix heeft ontdekt, en dat de vier afleveringen, gefilmd in sequentie en in realtime, hem echt hebben geschokt.